Charles O. Hartman
Charles O. Hartman — Poems in Greek: Phone Call
Το Τηλεφώνημα
Ήθελα να μιλήσω στον πατέρα μου
ανάμεσα στους νεκρούς, μα ο τηλεφωνητής
είπε ότι θα μου στοίχιζε
όλα όσα είχα. Είχα
πολλά· μερικά βουνά, ένα καλέμι,
δυο μάτια διαφορετικά, το φως,
την περσινή χρονιά, το τέλος άσχημου
βήχα, το καύκαλο χελώνας, τις τσέπες μου,
τη γλώσσα της θάλασσας που'λεγε Όχι, Ναι,
δεκαεννέα υποσχέσεις. Κι είχα τηλέφωνο. Ρώτησα,
Όλα; Απάντησε, Όλα εκτός από
την ενοχή. Αυτήν θα χρειαστείς.
To Tilefonima
Ithela na miliso ston patera mou
anamesa stous nekrous, ma o tilefonitis
ipe oti tha mou stikize
ola osa icha. Icha
pola; merika vouna, ena kalemi,
dhio matya dhyaforetika, to fos,
tin persini chronya, to telos aschimou
vika, to kafkalo chelonas, tis tsepes mou,
ti glosa tis thalasas poulege Ochi, Ne,
enea iposchesis. Ki icha tilefono. Rotisa,
Ola? Apandise, Ola ektos apo
tin enochi; afti tha chriastis.
The Phone Call
I wanted to speak to my father
among the dead, but the operator
said it would cost me
all I had. I had
lots: some mountains, a chisel,
two disparate eyes, the light,
the past year, the end of an ugly
cough, a tortoise shell, my pockets,
the tongue of the sea that said No, Yes,
nine promises. And a telephone. I asked,
All? The answer: All except
the debt. That you will need.
|